دانشمندان موفق شدند هشتاد و سه ژن جدید را که در بیماری اسکیزوفرنی نقش دارند شناسایی کنند. این ژنها عمدتا بر تبادل پیام‎های شیمیایی در مغز تاثیر می‌گذارند. نتایج این تحقیق تحولی عمده در شناخت این بیماری و درمان آن ایجاد خواهد کرد.

در این تحقیق دی‌اِن‌اِی سی و هفت هزار بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی را با ۱۱۰ هزار فرد سالم مقایسه کردند. این مقایسه به شناسایی ۱۲۸ شکل متفاوت (واریاسیون) ژنتیکی در ۱۰۸ نقطه (location) روی کروموزوم‌ها منجر شد، از این بین نقش ۸۳ ژن تا بحال کاملا ناشناخته بود.

بیشتر این ژنها در انتقال پیامهای شیمیایی در مغز نقش دارند و برخی دیگر نیز بر سیستم ایمنی بدن تاثیر می‌گذارند.

این تحقیق بین‌المللی (با مشارکت ۳۵ کشور) که به سرپرستی دانشگاه کاردیف در ولز انجام گرفته جامع‌ترین تحقیق ژنتیکی بر روی اسکیزوفرنی است.

هر چند از مدتها پیش دانشمندان نقش ژنتیک را در ایجاد این بیماری محتمل می‌دانستند اما در این مورد اختلاف نظر وجود داشت.

مایکل اُداناوان استاد روانپزشکی دانشگاه کاردیف می‌گوید پس از سالها مقاومت برخی پزشکان در برابر این این ایده که اسکیزوفرنی زمینه ارثی دارد، این تحقیق بدون تردید ژنتیکی بودن این بیماری را ثابت می‌کند:

"اکنون از روز هم روشن‌تر است که ژنتیک در اسکیزفرنی دخالت دارد، هرچند نحوه اثر آن هنوز برای ما روشن نیست."

به این ترتیب باید رویکرد به برخی بیماری‌های روانپزشکی تغییر کند و به شبیه به رویکرد دیگر بیماری‌ها شود.

پروفسور دیوید کرتیس از دانشگاه UCL می‌گوید در گذشته ما این مشکل را داشتیم که برخی بیماری‌های روانپزشکی را بیماری‌های "واقعی" نمی‌دانستند و بررسی‌های ژنتیکی قبلی نیز به نتیجه نرسیده بودند.

"اما حالا با اطمینان می‌توانیم بگوییم که اختلالات زیستی باعث این بیماری می‌شوند."

درمان اسکیزوفرنی از دهه هفتاد میلادی تغییری نکرده است.

پروفسور اُداناوان می‌گوید: "برای سالهای متمادی یافتن درمان جدید برای اسکیزوفرنی دشوار بود چون از بیولوژی بیماری درک اندکی داشتیم."

اما نتایج این تحقیق زمینه تازه‌ای را برای بررسی‌های بیشتر فراهم کرده و با درک بیشتر مکانیسم ایجاد بیماری، می‌توان به درمان‌های جدید هم امیدوار بود.